Przeznaczenie, zrządzenie losu, przypadek… nie wiem jak adekwatnie można nazwać fakt, że pierwszym miejscem do którego trafiliśmy w poszukiwaniu najlepszych rodyjskich smaków była tawerna „To Horiatiko” w miejscowości Kolymbia. Domowa kuchnia przygotowywana z serca, w rytmie greckiego „siga-siga”. Chociaż nie wiem jakbym się starała ująć słowami klimat i smak tego miejsca, to mam wrażenie, że tylko bezcześciłabym jego wartość. W bardzo rozbudowanym menu przed wejściem znalazłam już swojego faworyta, natomiast w środku dowiadujemy się, że dostępnych jest zaledwie kilka dań, ponieważ było jeszcze przed sezonem. Wysłuchuję od syna gospodyni, co też tego dnia przygotowała jego mama, kiedy ona słysząc, że pytałam o wegetariańską musakę oznajmia, że jeśli dam jej 20 minut, to ją dla mnie przygotuje. Zajęło to dłużej, ale wychodzę z założenia, że twórców się nie pospiesza, bo żeby stworzyć coś dobrze potrzebny jest czas, a ten spędziliśmy przyjemnie kosztując kilku domowych (słowo klucz) przystawek.  Tego dnia na obiad była baranina, i ta ląduje na talerzu Michała. Z własnej hodowli, jak i w przypadku wielu przypraw, ziół, warzyw, czy owoców używanych tutaj. „Mama Despina” zna się na rzeczy. Mięso jest bardzo aromatyczne i delikatne. Musak oboje zjedliśmy już wiele w swoim życiu, w licznych miejscach, jak i przygotowywaliśmy na różne sposoby sami, ale oboje śmiało stwierdzamy, że jest to jedna z najlepszych, albo nawet najlepsza.  Przychodzimy tu jak do siebie, dzięki atmosferze którą tworzą gospodarze. Zajadamy się pysznościami, wspólnie gotujemy i słuchamy tajemnic greckiej kuchni, którymi obdarza nas „mama Despina”. Właśnie taką cząstkę domu tutaj odnaleźliśmy, z nieco inną, grecką atmosferą, ale równie otwartą, przyjazną, szczerą, no i oczywiście smaczną.  Zwyczajnie warto jej skosztować będąc na Rodos, ale dla tych którzy nie wybierają się tu w najbliższym czasie, przekazuję przepis, którym gospodyni z ogromną radością się podzieliła.